Отец Василиј Термос
Подвигот станува средство за да стигнеш до целта, која е црковна заедница на љубовта. Подвигот постои за да станеме способни да љубиме. И на крајот од краиштата најтежок подвиг е љубовта.
Но, ние сме толку нарциси и егоисти, што не можеме веднаш да го засакаме лицето на другиот со неговите особености и сложености, и така потребно е да го започнеме нашиот подвиг од најситните секојдневни работи (на пр: постот со храна).
Но, завршеток и цел е љубовта кон ближниот, љубовта кон вистинското лице, а не на лицето кое посакуваме да го има. Да го засакаш ближниот и да направиш да почувствува дека има вредност како човек е всушност суштината на љубовта и најтешкиот облик на подвиг.
Превод од грчки јазик: Свештеник Јани Мулев