ПОСЛАНИЕ НА СВЕТИ ИГНАТИЈ БОГОНОСЕЦ ДО ПОЛИКАРП СМИРНЕНСКИ

ИГНАТИЈ ДО ПОЛИКАРП

Игнатиј, Богоносец,

           

 до Поликарп, епископ на Црквата на Смирјаните – или подобро кажано: епископуваниот (надгледуваниот) од Бог Отец и Господ Исус Христос, – (му посакувам) многу да се радува (1. Петр. 2, 25).

I. 1. Прифаќајќи ја твојата вера (γνώμη – мисла) во Бога, утврдена како непоколеблива карпа (Мат. 16, 18), многу го славам (Бога), удосто­јувајќи се на твоето непорочно лице, кое во Бога силно го посакувам. 2. Те молам со благодатта, со којашто си облечен (како епископ) (Фил. 1, 20), да го засилиш твоето течение (подвиг) и сите да ги натеруваш да се спасуваат. Оправдај (εκδικει) го своето место (положба) со секаква грижа, и телесна и духовна. Грижи се за единството (на Црквата), од кое нема ништо подобро. Поднесувај ги сите (луѓе), како што Господ те поднесува тебе; кон сите биди трпелив во љубовта, како што и правиш. 3. Непрестајно посветувај се на молитвите; барај (од Бога) мудрост, пого­лема отколку што имаш; бдеј (секогаш) стекнувајќи дух неуспивлив (Ефес. 4, 2; 1. Сол. 5, 17). Признај го секого посебно според Божјата нарав (κατά ομοήθειαν Θεου – според Божјата нарав еднаква кон сите); носи ги болките на сите како совршен подвижник (αθλητής – борец), зашто каде што има поголем труд, и добивката е поголема (Мат. 8, 17; Иса. 53, 4).

II. 1. Ако ги сакаш (само) добрите ученици, нема да имаш заслуга; подобро оние полошите (λοιμοτέρους) покорувај ги со кротост. Не се лечи секоја рана со една иста облога (лек). Посилно воспалените смирувај ги со влажни облоги.   2. Во сè биди мудар како змија и секогаш незлоблив како гулаб. Затоа си и телесен и духовен, та да го милуваш тоа што ќе го видиш со лицето, а тоа што е невидливо, барај (од Бога) да ти се открие, та во ништо да немаш недостаток и да изобилуваш во секој благодатен дар (χαρίσματος) (Мат. 10, 16). 3. (Ова) време те бара (απαιτει – му требаш), како што на кормиларите им требаат ветрови и како што на оние од бура зафатени им треба пристаниште, за да се достигне Бог. Биди бодар како борец (αθλητης – подвижник) Божји; целта (и наградата) е – бесмртност и вечен живот, за кој и ти си уверен. Во сè јас сум ти жртва (и залог), и оковите мои што си ги засакал.

III. 1. Тие што изгледаат достојни за доверба, а поучуваат со друга наука (ετεροδιδασκαλουντες), нека не те збунуваат. Како наковална стои цвр­сто кога удираат. Подвиг е големиот борец да ги прима ударите и да победува (1. Тим. 1, 3; 6, 3). Посебно пак ние, треба сè да поднесуваме заради Бога, та и Он да нè поднесува.

1.Биди уште поревносен отколку што си.

Препознавај ги времињата.

Очекувај Го Оној Кој е надвременски – Вонвременскиот;

Невидливиот, Кој заради нас е видлив;

Недопирливиот, Нестрадалниот, Кој заради нас е страдален;

Кој заради нас сè и всја (κατα παντα τροπον) претрпе!

IV. 1. Вдовиците нека не бидат запоставени; по Господ, ти биди им старател. Ништо (во Црквата) нека не биде без твоето мислење (γνωμης – волја), ниту, пак, ти да правиш нешто без Бога, како што и не правиш. Биди постојан. 2. Собранијата нека (συναγωγαι – литургиските собири) бидат почести; сите (верни) повикувај ги по име (Евр. 10, 25). 3. Не ги презирај робовите и робинките, но и тие да не се превознесуваат, туку нека служат повеќе во слава на Бога, та да добијат подобра слобода од Бога. Да не собираат (пари) од заедницата (απο του κοινου) за да се осло­бодат, за да станат робови на алчноста (1. Кор. 7, 21-22).

V. 1. Бегај од зловештини (κακοτεχνιας – магиски дејствија), и зборувај повеќе против нив. Моите сестри (христијанките) поучувај ги да го љубат Господа и да бидат задоволни од своите сопрузи, и со тело и со дух. Исто така и браќата мои (христијаните) советувај ги во името на Исуса Христа да ги љубат сопругите (свои) како што Господ ја љуби Црквата (Ефес. 5, 25-29). 2. Ако некој може да остане во чедност (εν αγνεια) во чест на телото Господово, нека остане, без фалење. Ако се фали, пропаѓа; а ако тоа (некој друг) го дознае, освен епископот, го расипал сво­јот подвиг. А оние што се женат и што се мажат, треба со согласност на епископот да стапуваат во соединување (брак), та бракот да им биде од Господа, а не од похотта (1. Кор. 7, 39). С# нека биде во Божја чест.[1]

VI. 1. Држете се до епископот, та и Бог вас да ве држи.[2] Јас сум жртва (и залог) (αντιψυχον) за оние што се покоруваат на епископот, на презвитерите, на ѓаконите, и да даде Бог, заедно со нив да имам удел кај Него. Сотрудувајте се меѓусебно, самоподвизувајте се, самопомагајте си, сострадувајте; легнувајте и станувајте заедно, како Божји домоуправители и помошници и служители (οικονομοι και παρεδροι και υπηρεται – епископи, свештеници и ѓакони) (1. Кор. 4, 1; 1. Петр. 4, 10; Тит. 1, 7).

2. Угодувајте на Оној за Кого војувате, од Кого и плата ќе добиете; никој да не стане дезертер (δεσερτωρ) (2. Тим. 2, 4). Крштението нека ви остане како оружје, верата како шлем, љубовта како меч, трпението како оклоп (πανοπλια – сеоружје) (Ефес. 6, 11-17; 1. Сол. 5, 6). Ваши депозити (τα δεποσιτα) нека бидат вашите дела, та и достојни добивки да добиете. Би­де­те долготрпеливи помеѓу себе со кротост, како што и Бог е кон вас. Силно сакам секогаш да ви се радувам.

VII.1. Бидејќи Црквата во Антиохија во Сирија, како што ми е јавено, е (повторно) во мир, поради вашите молитви, и јас станав пораспо­ло­жен во Божјата безгрижност, ако со страдањето го задобијам (до­стиг­нам) Бога – та во воскресението да се најдам ваш ученик.

2. Поликарпе богоблаженјејши, потребно е да се повика богодо­ли­чен собор (συμβουλιον) и да се избере некој што ви е многу сакан и неумо­рен, којшто може да се нарече Божји пратеник (θεοδρομος – богоподвиж­ник, богопатник), и него да го ополномоштите да замине во Сирија и да ја прослави (со нив) вашата неуморна љубов, во слава на Бога.[3] 3. Христи­ја­нинот нема власт над себе, туку се посветува на Бога. Тоа Божјо дело е и ваше, кога потполно ќе го довршите. Зашто преку благодатта сум уверен дека сте подготвени за (таа) добродетел, која Му припаѓа на Бога. Затоа, знаејќи ја вашата подготвеност за вистината, ве замолив вас со (овие) малку зборови (1. Петр. 5, 2).

VIII. 1. Бидејќи не можев да им напишам на сите Цркви, поради ненадејното испловување од Троада во Неаполис (Кавала), како што запо­веда волјата, Ти (Поликарпе) напиши им на Црквите кои се напред (на Исток), бидејќи имаш Божја вера, та и тие да го направат истото: оние што можат да испратат пешаци (лично), а другите (да испратат) писма пре­ку твоите пратеници, та така (сите) да се прославите со вечното дело (αιωνιω εργω), како што и си достоен.

2.  Сите ве поздравувам по име, и сопругата на Епитроп со сиот нејзин дом и децата. Го поздравувам љубениот ми Атал. Го поздравувам оној што ќе биде удостоен да оди во Сирија. Нека благодатта биде секогаш со него, и со Поликарп којшто ќе го испрати.

3. Молитвено ви посакувам секогаш да бидете здрави во нашиот Бог Исус Христос, и да останете во Божјо единство и епископство (επισκοπη – во надзор) во Него.[4] Ја поздравувам Алка, возљубеното ми име.[5]

Бидете здрави во Господа.