Преподобен Пајсиј Светогорец
Еднаш во мојата ќелија дојде едно младо дете во очај, бидејќи паѓаше во плотски гревови (хомосексуалност), и не можеше да се ослободи од таа страст. Одел кај двајца духовници кои со строгост се обидувале да му помогнат да сфати дека е многу тежок грев она што го прави. Детето паднало во очај.
„Бидејќи знам дека она што го правам е грев, – ми рече – и не можам да престанам да го правам и да се поправам, тогаш ќе ја прекинам секоја моја врска со Бог“.
Кога го слушнав неговиот проблем, ми падна жал за него сиротиот и му реков:
„Види, дете мое благословено, никогаш не започнувај борба со она што не можеш да го правиш, туку од она што можеш да го правиш. Да видиме што можеш да правиш и со што да почнеш. Можеш ли да одиш во црква на Литургија секоја недела?“
„Можам“ – ми одговори.
„Можеш ли да постиш секоја среда и петок?“
„Можам“.
Можеш ли да даваш милостина, една десетина од твојата плата, и да посетуваш болни и да им помагаш?“
„Можам“.
„Можеш ли да се молиш секоја вечер, дури и кога грешиш, и да велиш: Боже мој, спаси ја мојата душа?“
„Ќе го правам тоа, старче“ – ми одговори.
„Почни уште денес, – му реков – да го правиш сето она што можеш“.
Кутрото дете се намири и ми рече:
„Ти благодарам, отче“.
Потоа детето се ослободи од смртната страст која ја имаше.
Гледаш, имаше великодушност и Добриот Бог му помогна.
Превод од грчки јазик: Свештеник Јани Мулев